Podstawowe zaufanie

Jakość naszych pierwszych chwil na świecie wpływa na utrzymanie lub utratę w części ( większej lub mniejszej) tzw. podstawowego zaufania ( basic trust). Podstawowa ufność jest według E. Eriksona, znanego psychoanalityka, kamieniem węgielnym zdrowej osobowości.

Tu od razu dodam, że z pojęciem „podstawowego zaufania” spotkałam się też w duchowości, co jest dowodem na to, że nauka bierze idee z duchowości 🙂 i nauka i duchowość nie są niezależne a wzajemnie się inspirują i przenikają. Tak więc warto eksplorować obie dziedziny.

Jeśli najbliższe otoczenie, w okresie niemowlęcym, odpowie na nasze potrzeby w sposób wspierający, z miłością i pełną akceptacją, rozwinie się w nas poczucie bezpieczeństwa i przekonanie o dobroci, obfitości, przychylności świata. Na takim solidnym fundamencie dalej możemy rozwijać się w stronę autonomii, kompetencji i mądrości.

Jeśli otoczenie nie będzie odpowiadać na nasze potrzeby, nie zobaczy nas w pełni i nie zaakceptuje a tylko będzie projektować na nas swoje wyobrażenia, to utracimy w dużym stopniu podstawowe zaufanie i zaczniemy reagować na sygnały odbierane od otoczenia.

Jeśli otoczenie nas nie widzi  to i my siebie nie zobaczymy i zaczniemy kształtować swoją osobowości jako reakcja na otoczenie. Zamiast sobą, z jednej strony autonomiczną a z drugiej strony częścią większej całości, staniemy się odseparowanym, bezradnym, zbiorem reakcji. Tu w dalszym zrozumieniu tematu pomoże nam definicja tzw. duchowości.

A więc jaką definicję podstawowego zaufania przyjmuje tzw. duchowość:

„… Podstawowe zaufanie jest dla duszy sposobem dopasowania się do fundamentalnych praw jednej, prawdziwej rzeczywistości, do faktu, że poczucie sensu istnienia jako odseparowane i wyizolowane jednostki jest błędne, że nasze doświadczenie ego, w izolacji i w bezradności, jest iluzją opartą na identyfikacji z fizyczną manifestacją świata. Wiedzieć, że jesteśmy częścią jednej rzeczywistości oznacza, że nasza prawdziwa natura nie jest zdefiniowana przez doświadczenie ego w fizycznym ciele i nie może być zraniona czy zniszczona. Jeśli indywidualna dusza nie utraciła kontaktu z prawdziwą rzeczywistością niepodzielności, wtedy odzwierciedli to przez działanie w sposób, który wyraża tę wiedzę…” Facets of Unity A.H. Almaas.

To wygląda tak, że akceptujące i kochające otoczenie pozwala nam na pozostanie w kontakcie z prawdziwą, niepodzielną rzeczywistością, ze światem Platońskich idei, ze źródłem i istotą życia.

Nawiązując do zbliżającego się święta Bożego Narodzenia można powiedzieć, że każde dziecko, które się rodzi jest połączone z tym co boskie i od nas zależy czy stworzymy takie warunki ( holding environment Winnicott), aby to co boskie mogło się w naszym świecie w pełni narodzić 🙂 a my rozwijać zdrową osobowość.

Poniżej jeszcze tabelka jakie według E. Eriskona stadia rozwoju przechodzimy w trakcie życia.

To podróż bohatera w stronę mądrości, w którą każdy z nas musi wyruszyć i dalej pokonywać po drodze dylematy (przechodzić tzw. kryzysy rozwojowe) i zyskiwać cnoty.

Elżbieta Rogalewicz